ترکیه فرهنگ و آداب و رسوم عمومی مشترک زیادی با ایران دارد که ناشی از نزدیک بودن دو کشور به هم است به همین دلیل در مسائل سیاسی و اقتصادی می توانیم با آرامش و بدون شتاب مذاکره کنیم و به سادگی به نتیجه ای برد - برد می رسند. در این مطلب از فرهنگ مردم ترکیه جالبترین ها را برایتان می نویسم تا قبل از سفر با تور ترکیه با آنها بیشتر آشنا شوید:
القاب خیلی مهم نیستند
اول از همه اینکه ترک ها برای نشان دادن دوستی و نزدیکی و احترام ممکن است القاب و سمت ها را کمتر به کار ببرند. آنها خیلی در قید و بند القاب و صفات یکدیگر نیستند و صفاتی مانند دکتر و مهندس و ... را کامل بیان نمی کنند و ممکن است به گفتن کلمه آقا و خانم و یا نام کوچک اکتفا کنند.
احترام به افراد بزرگتر
مردم ترکیه بیشتر از قدیمی ها تحت تاثیر فرهنگ کشورهای اروپایی هستند و روابطشان غیر رسمی شده است ولی بیشتر خانواده ها احترام زیادی برای افراد مسن قائل هستند و رفتار کوچکتر ها نسبت به بزرگترها خاضعانه و از روی احترام است و هنوز هم تعارف و اصطلاحات مودبانه به کار می رود و مثلا واژه آبی (به معنای برادر بزرگتر)، در مقابل قارداش (برادر) و واژه آبلا (به معنای خواهر بزرگتر) در مقابل باجی (خواهر) به کار می رود تا در روابط تفاوتی بین کوچکتر و بزرگتر رعایت شود.
خرید بدون چانه زدن ممنوع
وقتی در ترکیه به خرید می روید یادتان باشد که ترکها بسیار چانه می زنند و یکی از بایدهای فرهنگ مردم ترکیه همین چانه زدن هنگام خرید است. هر خریدی که باشد چه کوچک یا بزرگ و حتی معملات بزرگ و بین المللی، ترک ها حتما چانه می زنند.
هدیه دادن هدیه گرفتن
ترک ها به راحتی هدیه هایی که شامل صنایع دستی، شیرینی و شکلات و وسایل تزئینی می شود می دهند و این امر را دوست دارند. بین آنها دادن و گرفتن هدیه مرسوم و محبوب است و از این جهت با مردم ایران شباهت زیادی دارند. آنها سنت سوغاتی دادن به اقوام نزدیک در هنگام بازگشت از سفر را نیز در فرهنگ خود دارند و آن را رعایت می کنند. این رسم در بین سیاست مداران و بزرگان ترکیه نیز مرسوم است و از گذشته نیز همین گونه بوده است.
اهمیت موسیقی در ترکیه
موسیقی در ترکیه تحت تاثیر موقعیت جغرافیایی این کشور قرار گرفته است و ترکیبی از موسیقی محلی آسیای مرکزی، غربی، کلاسیک ایرانی، پاپ و اروپای مدرن است. بیشتر طرفداران موسیقی در ترکیه دوست دار سبک اروپایی و مدرن هستند و در زمینه موسیقی سنتی ترکیه کمتر فعالیت می کنند و در حالیکه در گذشته بیشتر سازهای آنها بادی برنجی و کوبه ای بوده است و در مراسم های نظامی ارتش امپراطوری عثمانی مورد استفاده بوده است، اکنون کمتر از این سبک سازها استفاده می شود.